آنان که به راه عشق در می کوشند

                                                                              بر قامت دل رخت بلا می پوشند

آنان که ودیعه آسمان عشق را پذیرفتند در حفظ آن خطرها کردند عاشقانه سینه را آماج تیر بلا ساختند

و نقاب اشک بر چهره کشیدند و مخلصانه قلبها را مگخن اتش غم ساختند.سزاواراست خرمنها گل بر جای

قدمهایشان  بیفشانیم و درود هایمان را نثار یادشان سازیم ، چرا که ردای عاشقی نه برازنده هر بالایی و

موهبت عشق نه لایق هر بی سرو پائیست.